Laatste weken Australië

Hello,

Weer 3 weken verder sinds mijn vorige verhaaltje. De tijd vliegt voorbij. In totaal nu al goede 5 maanden van huis en nog steeds het gevoel alsof ik 3 weken geleden ben vertrokken. Het leven als een "backpacker" is zo gewend geraakt. Leven uit een grote rugzak met al je opgerolde kleding daarin. Andere dingen die je als backpacker doet of juist niet zijn:
- Wassen, wat is dat? Gewoon douche met je kleren aan!
- Blij zijn als je shampoo in de douche vind zodat je dit zelf niet hoeft te kopen.
- Maandag $5 pizza dag bij Domino's
- Goon, de goedkope variant van wijn is je favoriete drank (vanwege de prijs)
- Kijken naar de goedkoopste fruitsoorten en die vervolgens aanslaan bij de selfservice kassa terwijl je andere soorten koopt.
- Ontelbaar vaak al brood en pindakaas gekocht en gegeten
- enz.

Er schijnt zelfs al een facebook pagina te zijn met "backpackers be like" grappen.

Maar goed mijn vorige verhaal vertelde ik over de trips die ik had geboekt. Als eerst de 4x4 trip op Fraser Island.

De avond voor de trip een briefing gekregen over de omstandigheden, gebruik van de jeep en wat je op Fraser Island kan zien. Ook werd je groep bekent gemaakt waar je de komende dagen mee bent ingedeeld in de jeep. Mark en ik hadden een leuke groep die bestond uit 2 Zwitserse broers, 3 Duitse meiden en nog 1 Duitse knul. Met 8 man in een jeep dacht eerst wat is dit nou weer, gaan we met een Humor limo ofzo?! Maar geen paniek want het waren echt enorme 4x4's. We reden in Toyota Landcruisers uit jaren '90 tot 2000. Geen gelimiteerde co2 uitstotende wagens maar grove diesel bakken die klonken als vrachtwagens. Op de dag van vertrek moesten de 4 groepen verzamelen bij de jeeps. Reden dus 3 auto's met backpackers in de auto en achter stuur en 1 tourguide jeep. De leider reedt met een jeep + trailer waar coolboxen inzaten met drinken en ingrediënten om eten te maken de aankomende dagen.

Die morgen om half 10 vertrokken nadat alles was ingeladen, de auto's waren voorzien van audiokabels en waren gecheckt op evt. beschadigingen. Elke auto was voorzien van een walkietalkie zodat de tourguide kon aangeven hoe je sommige punten moest benaderen.

Al met al moeilijk om het nou eenmaal in een verhaal te vertellen zoveel is het. Maar daar komt het.

Alle jeeps naar de pont gereden die ons vervolgens bracht naar Fraser Island. Aangekomen op het eiland (aankomst op strand). Kwamen we meteen in ruig los zand terecht, hier moest je echt in ze 1 soms in ze 2 met hoge toeren door heen crossen. Van allerlei soorten stukken gereden. Hard nat zand waar je met 70 over heen reedt, vol in de ankers moest omdat de zee ver het strand opspoelde en vervolgens een inland track die omhoog liep waar je weer continue aan het schakelen was en moest zorgen dat je niet vast kwam te zitten. Supper vet dus. Al deze stukken reed je om van waterval naar meer of champagne poul te gaan. Ontzettend mooie plekken gezien op het eiland. Doordat je met meerdere in de jeep zat was het erg gezellig maar moest er ook regelmatig van bestuurder gewisseld worden. 'S avonds verbleven we op een plek die was omringt door hekken. Op Fraser Island wonen namelijk Dingo's een gevaarlijke soort hond die niet mens vriendelijk is. Op dit kamp kwamen meerdere groepen bij-één wat ontzettend gezellig was en resulteerde in 2 avonden flink feesten op een kamp in de buitenlucht. Tijdens de trip hadden we super mooi zonnig weer en veel in meren en riviertjes gezwommen. Al met al super leuke en gave trip, hele mooie plekken gezien maar weinig geslapen maar was het zeker waard.

De dag na terug komst verder gereisd naar Agnes Water een klein kust plaatsje, laatste plek waar je kan zwemmen en surfen in de zee. Verder naar het noorden zitten de giftige kwallen in het water waardoor zwemmen in de zee wordt afgeraden. In Agnes Water zijn wij 3 dagen verbleven en vooral beetje rond gehangen en gesurfd. Heel klein plaatsje verder met kleine 1000 inwoners. Vervolgens onze reis vervolgt naar Airlie Beach waar vandaan onze zeiltrip naar Whitsundays zou vertrekken. Er werd al een aantal dagen gesuggereerd over een cycloon die de noord Eastcoast van Australië zou gaan treffen. De dag van vertrek toch uitgevaren maar helaas wel met regen en lichte bewolking. Een flinke zeilboot met 6 crewmembers en rond de 50 backpackers zorgde voor een gezellige boel. Als eerst zijn we naar een grote baai gevaren waren we gingen zwemmen, In wetsuits want ook hier waren de gevaarlijke kwallen aanwezig in het water.
De boot was voorzien van een duikplank en een flinke waterslide. De boot is die dag niet verder gevaren vanwege de evt cycloon en in de baai lagen we goed verschuilt. 'S avonds was het gezellig op het dek met alle backpackers. Zeer variërende groep waaronder zelfs jongens uit Kenia. De volgende morgen om 6uur weer opstaan om vervolgens koers te zetten naar The Great Barrier Reef. Eenmaal daar aangekomen werd ons verteld dat we toch niet de hele trip kunnen gaan uitvoeren omdat de cycloon die zelfde avond de kust zou bereiken en alle pleziervaartuigen dus terug naar de havens moesten. Erg grote teleurstelling voor iedereen, vooral omdat wij geen White Heaven Beach hebben gezien, dat behoort tot één van de witste stranden van de wereld en is het hoogte punt van de gehele trip. Toch nog wel gesnorkeld bij Great Barrier Reef. Super mooi om te zien en niet verwacht dat er zo ontzettend veel vissen zitten, vissen zijn totaal niet bang en zwemmen gewoon op cm. Afstand van je vandaan. Zelfs één grote vis genaamd Elvis door het personeel, die de baas van het reef is. Elvis was aardig groot en voor niemand bang, je kon hem aanraken, kroelen, kietelen alles en hij gaf geen kick. Blij dat we dit nog hebben kunnen doen en na het snorkelen meteen terug naar de haven gevaren. Gelukkig wel de helft van ons geld terug gekregen van de travel agency. Die avond keerde alle boten terug en dat zijn er nogal een aantal, wat resulteerde in een overgeladen Airlie Beach. Dit is een klein dorpje met een hoofdstraat weer veel bars en cafés zitten, uiteindelijk gezellig avond gehad maar natuurlijk liever gehad dat de hele zeiltrip door kon gaan. Met het geld dat ik terug heb gekregen van de geannuleerde zeiltrip heb ik wat anders geboekt. Een Skydive in Cairns, springen vanaf 14.000ft (4,3km) met een vrije val van 60 seconden....

Onze reis vervolgt naar Cairns waar alweer de laatste dagen van mijn Australië tijdperk in zouden gaan. Een busreis van 10uur die 's avonds vertrok en de volgende morgen arriveerde, bespaart je weer een overnachting.
In Cairns aangekomen waar het weer inmiddels super was. Cairns en Alice Springs zijn de plekken in Australië waar de meeste aboriginals wonen. Echt ongelofelijk veel wonen er inderdaad in Cairns. Ze leven op straat en je ziet ze vaak met flessen drank lopen of laat ik het beter verwoorden. Zittend ergens in een portiekje met een groepje beetje muziek te luisteren en te zuipen. Per maand krijgen ze een bedrag van de regering en zo komen ze rond. De Australiër over het algemeen zegt geen verkeerd woord over ze en laat ze in hen waarden maar toch vinden zij dat het tijd wordt dat ze met de tijd meegaan en zich moeten mengen tussen de "nieuwe" Australiërs. De aboriginals noemen Australia day ook wel invasion day. Op deze dag wordt gevierd dat Australië is ontdekt.

Hier weer met de 2 Zwitserse broers van Fraser Island afgesproken die ook hen reis zouden beëindigen in Cairns. Met hun gehuurde campervan een dag naar een mooie kust strook gereden ten noorden van Cairns waar een hele lange pier het water in loopt en je omringt ben door rots eilanden in het water.

De tweede dag in Cairns was aangebroken. Skydiveeeee! Om 10:50 werden Mark en ik opgehaald bij het hostel met een busje van de skydive company. Nog langs een paar andere hostels om nog wat backpackers op te halen waarna de één uur lange reis naar de dropping zone kon worden ingezet. Onderweg een paar papieren moeten invullen met persoonlijke gegevens en als belangrijkste je gewicht. Bij de dropping zone aangekomen stonden een aantal dive instructeurs ons op te wachten.
Je naam werd omgeroepen door je skydive begeleider waarna je vervolgens in je vest wordt gehesen. Nog één paar laatste instructies werden gegeven en de nerveuzen springers(vooral dames) nog nerveuzer gemaakt. Instructeurs die dingen tegen hun springers zeiden als "if we get separate, we meet up here again". Bij de dropping zone stond een klein propeller vliegtuigje klaar voor onze sprong. Samen met Mark en zijn instructeur zaten we in het vliegtuigje. Alleen de piloot had een stoel en verder zat er niks in. Super gaaf was de vlucht alleen al. Toen ik klein was vond ik het maar niks om met me moeder een rondje mee te vliegen. Volgens mij zei ik altijd dat ik het eng vond omdat je een vrouwelijke piloot bent haha. Zo'n 25 a 30 minuten gevlogen tot dat we op de juiste locatie waren en 14.000ft (4,3km) hoog. De piloot gaf het sein aan de instructeurs om klaar te maken. De instructeur klikt je met alle haken vast aan hem en trekt alle banden nog een keer goed aan. Je zit met je rug tegen zijn buik aan zodat je dus onder hem komt te hangen. Dan gaat het luik aan de zijkant van het vliegtuig met een enorme knal open waarna er keiharde wind en herrie volgt maar nog belangrijker, het moment dat je naar beneden kijkt en ziet dat het toch wel bizar hoog is. Je moet je eigen benen als eerst het vliegtuig uitlaten en de instructeur zit nog in het vliegtuig. Dat moment dat je daar half uit het vliegtuig hangt met een gigantische wind en de zee en landschap onder je is onbeschrijfelijk, zo ontzettend gaaf gevoel en ondertussen klap je bijna uit elkaar van de adrenaline en alles. Dan schreeuwt de instructeur "arms cross and head back". Let's go!! De dive begint met 2 frontflips waarna je daarna head first naar beneden gaat.. Het gaat zo bizar hard.. Daarna ga je meer zweven en kan je alles onder je bewonderen maar nog steeds met een enorme snelheid. Na de vrije val klapt de parachute uit en cruise je lekker door de lucht en worden er 2 banden los geklikt zodat je wat minder strak in je safety banden zit.. Het is echt genieten en het gaat allemaal veel te snel voorbij voor je gevoel.
Super blij dat ik het gedaan heb, de hele sprong is vast gelegd op film dus kan er nog vaak van nagenieten. Als je Australië bezoekt raad ik je het zeker aan.

Mijn periode in Australië is voorbij gevlogen. Ik heb hele leuke mensen leren kennen, veel nieuwe vrienden gemaakt, werkervaring opgedaan in jachthavens in Sydney, voor een mooie coffee company gewerkt met hele leuke collega's, een hoop gezien en geleerd over Australië en vooral plezier gehad. Al deze momenten en dingen zal ik voor altijd koesteren. Als aandenken heb ik een tatoeage met de coordinaten van Australië op mijn enkel laten zetten, mooie tattoo geworden die verwijst naar een mooie tijd;).

Op Sydney Airport toch wel een beetje verdrietig geweest vanwege het feit dat ik Australië zou gaan verlaten. Ik vind het een heerlijk land met geweldige mensen die voor een heerlijke vibe en vriendelijke omgang onder elkaar zorgen.

Inmiddels ben ik gevlogen naar Thailand en heb ik mijn eerste dagen in Bangkok doorgebracht en zit ik nu in de trein naar Chiang Mai. Hierover binnenkort meer, dan zal ik vertellen over mijn Azië avontuur. Op Facebook post ik regelmatig foto's want op deze website foto's posten met phone duurt heel lang. Dus voor foto's zie mijn facebook en feel free to follow.

Tot snel vrolijke vrienden.